YALNIZLIK(yalnız kalmak)

Kargo’nun "ruhlarda hiçbir sızı yok" isimli şarkısının sonunda "yalnız kalmaktan değil yalnız olmaktan kork sen" şeklinde gayet güzel bir şekilde açıklanmış olan söz’dür. Yalnız kalmak hayatın renkli ekrandan siyah-beyaz ekrana geçiş dönemidir. Eğer mutluysanız renk beyazdır, mutsuzsanız gri-siyah tonlarındadır. Etrafa bakarsınız kimse yoktur, o an çevreyi dinlersiniz sessizliği dinlersiniz o an yalnızsınızdır, bu durumun tersi de olabilir etrafınız bir sürü insanla doludur her kafadan ses çıkar ama duymazsınız duymak istediğiniz kendinizdir. Yalnız kalma isteği yalnız bırakılmak gibi bir durumla karşı karşıya kalma olasılığını ortadan kaldırdığı için insanın sosyal anlamda kendisine yapabileceği en yararlı ataktır. Herkes bazı dönemler de ya da bazı günler yalnız kalmak ister, etrafına baktığı zaman onu anlayacak, içini dökecek, mutlu edebilecek ya da birlikte ağlayabileceği hiç kimseyi bulamadığı zamanlar. Çevresine baktığı zaman hayat boyu eğlenen insanların olduğunu görmesi, onu anlayacak bir insanı bulamaması…

Aşktan tokat yemiş bir insanın uzun bir süre isteyeceği şeydir yalnız kalmak. Kimseyi güvenememeyi beraberinde getirir. Her şeye rağmen insan bunu dünyanın sonu gibi görmemeli, bu süreyi kendini tanımak için bir fırsat gibi değerlendirmelidir, her şeye rağmen zordur acıdır ve acıtır insanı… Kendi derdiyle uğraşırken kaçırdığı fırsatları da göz önüne getirecek. 

İnsanın bilinçaltında kalan tüm duygularının bulduğu kâğıda bulduğu kalem ile dökülmesini sağlayan bir histir yalnızlık. Bir zamanlar benim için bir fobiyken, şimdi bir kuvvetmiş gibi geliyor. Yalnızlık kişinin kendi tercihidir kimi zaman, yalnız kalma isteği kimseye ihtiyaç duymadığındandır. Yalnız olmak için illa sevgilinin olmamasına gerek yok. Yalnızlık kaçınılmaz, yalnızlık ömür boyu. Yalnız olmadığımız anların sonu yine kaçınılmaz, kocaman bir yalnızlık. Sonunda herkes evine, kendi kafasına dönüyor. O kafanın derinliklerinde hiç kimseyle paylaşılamayanlar, paylaşılamayacaklar... Yatakta dönüp durup uyunamayan ya da her şeyden kaçmak, hiçbir şey düşünmemek için saatlerce uyunan geceler... İnsanlar gerçekten yalnızdırlar. Yaşamak, gizemli bir gelecekte varacağımız yere gitmek için geçmişte bulunduğumuz yerden yola koyulmak gibidir. Yalnızlık, insan duygusunun en derindeki gerçeğidir. Yalnız olduğunu bilen ve bir başkasını arayan tek varlık insandır. Doğası gereği insan, kendi varlığını bir başkasında gerçekleştirme özlemi içinde ve doğaya “hayır” diyerek yaşar -kendi kendini yaratan insanın bir “doğası”ndan söz etmemiz doğruysa eğer… İnsan özlemdir, kavuşmak için bir aranıştır. Bu yüzden, kendi varlığını tanır tanımaz kişi, bir eş ya da arkadaştan yoksun olduğunu anlar, yalnızlığının bilincine varır.
HALİME KOÇ( 13.12.2009)